عزای ابا عبدالله (ع) در شهادت قائم آل محمد
|
|
2. امام حسين (ع) در سوگ حضرت مهدي(عج)
بر اساس رواياتي كه درباره رجعت وارد شده، امام حسين (ع) در اواخر حكومت ولي عصر، با اصحاب باوفايش رجعت ميكند و براي همه مردمان معرفي ميشود، تا كسي در مورد آن حضرت دچار ترديد نگردد. هنگامي كه همه مردم او را شناختند، اجل حضرت بقية الله فرا رسيده، چشم از جهان فرو ميبندد. آنگاه امام حسين(ع) متصدي و متولي امر غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان ميگردد.
امام صادق(ع) درباره آيه شريفه ((د رددنا لكم الكرة علشم))(7) ميفرمايد: ((مقصود زنده شدن دوباره امام حسين (ع) و هفتاد تن از اصحابش در عصر امام زمان است؛ در حالي كه كلاهخودهايي طلايي بر سر دارند و به مردم، رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسين(ع) را اطلاع ميدهند تا مؤمنان به شك و شبهه نيفتند)). اين در حالي است كه حضرت حجت در ميان مردم است؛ چون معرفت و ايمان به حضرتش در دلهاي مردم استقرار يافت، مرگ او فرا ميرسد. پس امام حسين(ع) متولي غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان ميشود و هرگزغير از وصي، وصي را تجهيز و خاك سپاري نمي كند)).(8)
امام صادق(ع) ميفرمايد: ((حسين(ع) با اصحابش ميآيند و هفتاد پيامبر آنان را همراهي ميكنند؛ چنان كه همراه موسي (ع) هفتاد نفر فرستاده شدند. آنگاه حضرت قائم(ع) انگشتر را به وي ميسپارد و امام حسين(ع) غسل و كفن، حنوط و دفن حضرت قائم را بر عهده ميگيرد)).(9)
نظرات شما عزیزان:
|
|
پنج شنبه 25 آبان 1391 |
|
|
|